Takið ykkur stöðu...

Nú taka menn stöðu með krónunni.     Það þýðir að þeir veðja á að krónan styrkist.   Verði svo hagnast þeir.    Hvað hefur krónan verið að gera?    Jú styrkjast.     Kaupendahópurinn er að stærstum hluta erlendir kaupahéðnar.    Söluvaran.    Óverðtryggð ríkisskuldabréf.  Hver selur.   Bankarnir.   Umboðslaunin???   Áhætta bankanna, líklega í lámarki, algjöru.   

Síðan er svo skemmtilegt þegar kemur að því að krónan lækkar aftur.    Þá taka menn stöðu á móti krónunni og græða í hina áttina.    Snilld.   

Hver er að ávaxta peningana?    Jú, þið ágætu skuldarar.    Eftirspurn ykkar eftir okurlánum gerir ykkur eftirsóknarverð til ávöxtunar.     Þið eruð mjólkurkýr bankanna og þeir eiga ykkur með húð og hári.   

Hver stýrir genginu?     Sumir vilja meina að seðlabankinn geri það.      Sannleikurinn er þó sá að kaupahéðnar eru um margt eins og síldin.    Óútreiknanleg og umfram allt heldur hún hópinn.    Ef Styggð sækur að einum er líklegt að hinir fylgi í kjölfarið með tilheyrandi hruni krónunnar.    Þetta gerðist hér fyrir ári eftir leiðinda umfjöllun frá Danmörku.     Þá tóku bankarnir stöðu á móti krónunni, verðtryggingin hækkaði á lánunum og tryggði þannig fyrir hugsanlegu gengistapi.    

Nú þegar krónan styrkist, eruð þið að sjá öndverð áhrif verðtryggingarinnar?    Sennilega ekki, því að verðbólgan heldur ykkur við efnið.     Allt hækkaði og allir þessir manngerðu stýriþættir hagkerfisins eru til þess eins að halda ykkur í helgreipum, kæru skuldarar.       Bankinn tapar aldrei.    Íslenskt hagkerfi er gullnáma þeirra sem eiga óheftan aðgang að fjárhirslunum.     

Þetta hefur ekkert með snilld að gera.    Þetta er einfaldlega lítið hagkerfi og óvarið.   Gjaldið sem við greiðum fyrir eigin efnahagsstjórn og gjaldmiðil er dýrt og allt fer það í vasa útvalinna.     Peningarnir eru allir teknir að láni og engin raunveruleg verðmætasköpun.  

Í stuttu máli:  Fjármagn kemur inn í landið, umbreytist í krónur til ávöxtunar.    Fjármagnið kemst í umferð og þið bruðlið meðan byrgðir endast.    Síðan innleysa þeir gróðann og þá kárnar gamanið.   En þeir koma aftur.    Þetta er einfaldlega of freistandi til að láta það vera.     Spilafíkn.

Það er ekkert nýtt undir sólinni.